Modern Kölelik Hala var mı?
Kölelik genellikle geçmişte kaldı. Ne yazık ki durum böyle değil. İşçi haklarına bakan bir Birleşmiş Milletler örgütü olan Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) şu anda dünya genelinde 21 milyon insanın şiddet veya yıldırma yoluyla çalışmaya zorlandığını tahmin ediyor. Bu, Avustralya’nın tüm nüfusundan biraz daha az.
Kölelik, ILO tarafından tanımlandığı şekliyle, borç karşılığı çalıştırma, insan kaçakçılığı, çocuk işçiliğinin ve ev işçiliğinin en kötü biçimlerini ve herhangi bir hak veya koruma olmaksızın korkunç koşullarda çalışan göçmenleri içerir.
Köleliğin hala var olmasına nasıl izin veriliyor? Basit bir düzeyde arz ve talebe indirgenebilir. Dünyanın dört bir yanındaki insanlar hala savunmasız durumlarda yaşıyorlar, “bağlı çalışma” olarak bilinen, borçlarını ödemek için çalışmak zorunda oldukları, tüm yaşamları boyunca çalışmak zorunda kalabilecekleri durumlara zorlanıyorlar. Diğer durumlarda, kendilerine hayatta kalmak için ihtiyaç duydukları şeyleri sağlayamayan ekonomilerde yaşayan insanlar göç etmeye zorlanır ve söz konusu göçmen üzerinde bir güç konumunda olduklarını bilen köle tüccarları tarafından sömürülür. Yasadışı statüleri nedeniyle çoğu zaman işçi haklarıyla korunmadıklarından, yasanın faydaları onları kapsamayabilir, bu yüzden sonunda köleleştirilirler.
Ekonomik argümanlar genellikle bireylerin rasyonel, kişisel çıkarcı ve kararlarını kontrol altında tuttuklarını varsayar – 21. yüzyılda kendilerini köleleştirilmiş bulanlar için durum böyle değildir. Ve bir ülkenin ekonomisinin nasıl olduğunu değerlendiren modeller, bir miktar emeğin ne karşılığında ödendiğini ne de gönüllü olduğunu hesaba katmazlarsa, kolayca yanlış bir tablo çizebilir. Bu nedenle, modern köleliğin hala var olduğu gerçeğini ele almak, etrafımızdaki dünyayı yansıtan bir ekonomik disiplin inşa etmek için esastır.
