Avrupa Birliği Hataları

AB’nin haklı olarak iddia edebileceği pek çok başarısı var.

• Avrupa tarihinde rakipsiz, uzun bir barış ve refah dönemi.
• İspanya ve Doğu Avrupa’daki komünizm sonrası ülkeler gibi ülkeler için demokrasiye güvenli geçiş
• Serbest ticaret ve serbest dolaşım, ekonomik büyümenin ve yaşam standartlarının iyileştirilmesine yardımcı oldu.
• Çevre ve aşırı stoklama gibi Avrupa çapındaki sorunlar üzerinde çalışmak

Bununla birlikte, bu önemli başarılara rağmen, AB üye devletlerin seçmenleri arasında daha fazla sevilmeyen hale geldi ve birçok kişi AB’nin yolunu kaybettiğini ve Avrupa insanlarını bir araya getirmek yerine Avrupa içinde bölünmeler yaratan birçok hata yaptığını hissetti. AB’nin hatalarının büyük oranda AB’yi reforme edemeyen ya da AB’yi belirli bir yöne iten seçilmiş ulusal politikacıların hatalarından kaynaklandığı da belirtilmelidir. Üye devletlerin seçilmiş politikacılarının daha fazla bilgeliği, AB’yi daha başarılı bir yöne taşıyabilirdi.

AB’nin Hataları

Tek Para Biriminin siyasi umutları ne olursa olsun, ekonomi, katılan birçok ülke için, özellikle Yunanistan, Portekiz, İrlanda ve İspanya için yıkıcı olmuştur. Pek çok ekonomist, Euro bölgesinin optimal bir para birimi alanı olmadığına ve ortak bir ekonomik alan (ortak para politikası, sabit döviz kuru, ancak ortak maliye politikası olmaksızın) yürütmeye çalışmanın gerilimlere yol açacağına inanıyordu. Ancak, AB projeyi zorladı ve güney Avrupa’daki %20 + işsizliğin sonuçlarıyla başa çıkamıyor gibi görünüyor. Ayrıca Euro’dan çıkmak çok zor. Yine de Tek Para Biriminin sorunlarına rağmen, Doğu Avrupa ülkeleri daha da çeşitlenmiş ve Euro Bölgesi’nin merkezinden farklı olsa da, AB yeni üyeler Euro’ya katılmaya devam ediyor. Euro’nun temel yapısal zayıflığı ele alınmadı, ancak gelecekte bir aşamada son olaylara benzer bir kriz yaşaması muhtemel olan ülkeleri katılmaya teşvik ediyoruz.

Tek Para Biriminin Sorunları

Daha yüksek işgücü maliyetlerine sahip Güney ekonomileri, rekabet gücünde düşüş, %10 + cari açık gördü, ancak rekabet gücünü yeniden sağlamak için devalüasyon yapamadı. Bu nedenle ekonomiler sancılı bir deflasyonist baskı dönemine girmek zorunda kaldı.

Kemer sıkma için baskı. Euro Bölgesi’ndeki ülkeler, son çare borç verenin olmaması nedeniyle artan tahvil getirileri gördü. Bu, AB’nin ülkelere kemer sıkma konusunda baskı yapmasına neden oldu ve bu da bir borç deflasyonu dinamiği yarattı. ECB likidite sağlamak için adım atsa bile, genel kemer sıkma eğilimini çözemedi.

Yunanistan kemer sıkmayı sona erdirmek için oy kullandı, ancak etkili bir şekilde AB politikacıları onu reformu, kemer sıkmayı kabul etmeye ve kabul etmeye zorladı ve Euro bölgesinin yapısı nedeniyle Yunanistan’ın yolunu seçme yeteneğinin olmadığı gösterildi.